Να ζεις σε μια χώρα χωρίς να καλαβαίνεις τη γλώσσα της είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα προσαρμογής. Άσε που οι Ιταλοί σε βλέπουν κάπως καχύποπτα όταν δεν μιλάς, ιδιαίτερα μετά από τα μεταναστευτικά κύματα της Αραβικής άνοιξης. Για αυτό, έξι μήνες πριν μετακινηθώ, ξεκίνησα να μαθαίνω ιταλικά.
Οι εφαρμογές που με βοήθησαν ήταν κυρίως 2, το duolingo και το memrise. Παράλληλα, εκτίμησα την εξέλιξη του youtube σε μια μοντέρνα μηχανή αναζήτησης που σου παρέχει πληροφορίες για (σχεδόν) ό,τι ψάχνεις. Αγαπημένο κανάλι, προσαρμοσμένο στα θέλω μου ήταν το Language transfer.
Πρόσφατα, ανακάλυψα άλλη μια ιστοσελίδα, με οπτικό και ακουστικό υλικό που φαίνεται καλύτερο από όλα τα προηγούμενα γιατί δουλεύει πάνω σε όλες τις ανθρώπινες αισθήσεις. Παρόλ’ αυτά, δεν είχα την ανάγκη να το χρησιμοποιήσω τόσο πολύ γιατί δε μένω πλέον στη Γένοβα.
Εν κατακλείδι, η επαφή με κάποιο διδάσκαλο-μέντορα είναι ο πιο άμεσος τρόπος να απορροφήσεις μία ξένη γλώσσα, μαζί με τη καθημερινή εξάσκηση. Ίσως μια μέρα τα κινητά τηλέφωνα να αναπτυχθούν στο βαθμό που θα μας παρέχουν ένα προσωπικό ψηφιακό εκπαιδευτή, χωρίς να μπορούν βέβαια να αντικαταστήσουν πλήρως τις ανθρώπινες σχέσεις.
Σωτηρία 